Wie is er tegenwoordig niet getrouwd met zijn mobiel? Het is de black-box geworden van ons leven, de mobiel kent je vaak beter dan je eigen vrienden of familie. Vanwaar de hunker naar de functies en tijdverdrijf op dit apparaat? Waarom zijn we in een wachtruimte liever met onze telefoon bezig dan dat we een praatje maken met iemand anders?

Ik denk dat er twee hoofdredenen zijn die er makkelijk voor zorgen dat de mobiel je beste vriend wordt. De honger naar erkenning en de honger naar verbondenheid.

Erkenning

Ieder mens wil gezien worden. Als baby leerde je al snel om te reageren op aandacht. Niets mis mee maar de telefoon, die we altijd bij ons hebben, streelt daarmee een diepgewortelde behoefte in ons emotionele systeem. Elke oproep, mailtje, like of uitnodiging geeft ons erkenning en aandacht. Niet voor niets gebruikt IKEA de slogan ‘aandacht maakt alles mooier’. Simpel maar zo waar! Realiseer je dus dat je behoefte hebt aan erkenning. Dat is beter dan net te doen alsof dat niet bestaat of fout is.

Verbondenheid

Een tweede oerbehoefte is de emotionele honger om erbij te horen. Wij mensen willen niet alleen staan, we willen niet achterblijven. Dat geeft een gevoel van verlatenheid en eenzaamheid. De mens is bedoeld om samen te zijn en samen te leven. De telefoon verbindt ons met anderen en dat voelt goed. Je hoeft daar niet eens voor in een groepsapp te zitten, maar enkel het idee al dat je bereikbaar bent en connectie kunt maken met anderen voorziet in de behoefte van verbonden willen zijn.

Is er een alternatief en waarom zou je?

Jij bent het alleen zelf die bepaalt of je telefoongebruik buitensporig is. Om die vraag eerlijk te kunnen beantwoorden is wel nodig dat je contact hebt met de emotionele laag in jezelf. Waar ligt je verlangen? Waar ligt nu echt je behoefte? Dat zijn mooie vragen om jezelf te stellen als je reflecteert op telefoongebruik.

Alles wat we in onze telefoon vinden aan erkenning en verbondenheid lijkt mooi, maar er is één probleem. Onze emotionele intelligentie is in staat om aandacht en erkenning te normeren. Ons systeem voelt aan dat de verbondenheid en erkenning die we via onze telefoon krijgen niet heel diep is. 400 likes op Instagram op een leuke foto kan daarom niet op tegen één rechtstreeks welgemeend compliment van een vriend tijdens een bak koffie. Nu niet en nooit niet.

Minderen met telefoongebruik heeft geen zin als je niet andere wegen zoekt en vindt die de honger naar erkenning en verbondenheid vervullen. Je zult weer terugvallen in een toenemende schermtijd als je te weinig alternatieven hebt die je emotioneel voeden.

Tips bij het veranderen:

• Stel je kwetsbaar op bij je partner en vrienden over je telefoongebruik en praat samen over werkelijke behoeften en verlangens in contact.
• Organiseer echt contact. Dat kan bijvoorbeeld door een spel te spelen hierover met diepere vragen aan elkaar, of een avond bij elkaar te zijn met beiden de telefoon op vliegtuigmodus.